استاندارد های فولاد نسوز

۱۶:۱۲ - ۱۴۰۳/۰۹/۰۵
گریدهای فولاد نسوز بر اساس ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی آنها تقسیم‌بندی می‌شوند. هر گرید برای کاربردهای خاصی طراحی شده و ویژگی‌های متفاوتی مانند مقاومت به خوردگی، اکسیداسیون، و حرارت دارد.

گرید های فولاد نسوز

گریدهای فولاد نسوز بر اساس ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی آنها تقسیم‌بندی می‌شوند. هر گرید برای کاربردهای خاصی طراحی شده و ویژگی‌های متفاوتی مانند مقاومت به خوردگی، اکسیداسیون، و حرارت دارد. در زیر به معرفی رایج‌ترین گریدهای فولاد نسوز پرداخته شده است:

  1. فولاد نسوز آستنیتی

این گریدها به دلیل داشتن مقادیر بالای کروم و نیکل، مقاومت عالی در برابر حرارت و خوردگی دارند.

گریدهای رایج:

  1. 304 (1.4301):
    • ویژگی‌ها: مقاومت به خوردگی عمومی بالا، مقاومت به حرارت تا 870°C.
    • کاربردها: تجهیزات صنایع غذایی و دارویی، لوله‌کشی و مخازن.
  2. 316 (1.4401):
    • ویژگی‌ها: مقاومت بیشتر نسبت به گرید 304 در برابر محیط‌های اسیدی و کلریدی به دلیل وجود مولیبدن.
    • کاربردها: صنایع شیمیایی، دریایی، و پتروشیمی.
  3. 310 (1.4845):
    • ویژگی‌ها: مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون و حرارت تا 1200°C.
    • کاربردها: کوره‌ها، مشعل‌ها و قطعات حرارتی.
  4. 321 (1.4541):
    • ویژگی‌ها: پایدار در برابر کاربید کروم (به دلیل وجود تیتانیوم)، مناسب برای دماهای بالا.
    • کاربردها: تجهیزات نیروگاهی و صنایع نفت و گاز.
  1. فولاد نسوز فریتی

این گریدها حاوی کروم بالا و کربن پایین هستند و خاصیت مغناطیسی دارند.

گریدهای رایج:

  1. 409 (1.4512):
    • ویژگی‌ها: مقاومت به خوردگی متوسط، ارزان و اقتصادی.
    • کاربردها: سیستم‌های اگزوز خودرو.
  2. 430 (1.4016):
    • ویژگی‌ها: مقاومت به خوردگی عمومی مناسب و مقاومت حرارتی تا حدود 815°C.
    • کاربردها: لوازم آشپزخانه و تجهیزات خانگی.
  1. فولاد نسوز مارتنزیتی

این گریدها به دلیل میزان بالای کربن سختی و مقاومت سایشی بالایی دارند و خاصیت مغناطیسی دارند.

گریدهای رایج:

  1. 410 (1.4006):
    • ویژگی‌ها: سختی بالا و مقاومت حرارتی تا 650°C.
    • کاربردها: ابزارهای برشی، توربین‌ها، و قطعات صنعتی.
  2. 420 (1.4021):
    • ویژگی‌ها: سختی و مقاومت سایشی بسیار بالا.
    • کاربردها: ساخت تیغه‌ها و قطعات با نیاز به سختی بالا.
  3. 440C (1.4125):
    • ویژگی‌ها: سخت‌ترین گرید مارتنزیتی، مقاومت حرارتی و سایشی عالی.
    • کاربردها: بلبرینگ‌ها، ابزارهای دقیق، و تیغه‌ها.
  1. فولاد نسوز دوپلکس (Duplex)

این گریدها ترکیبی از ساختار آستنیتی و فریتی هستند و مقاومت خوبی در برابر خوردگی و استحکام بالا دارند.

گریدهای رایج:

  1. 2205 (1.4462):
    • ویژگی‌ها: مقاومت بالا در برابر خوردگی در محیط‌های کلریدی و استحکام مکانیکی بالا.
    • کاربردها: صنایع شیمیایی، دریایی، و نفت و گاز.
  2. 2507 (1.4410):
    • ویژگی‌ها: مقاومت عالی در برابر خوردگی حفره‌ای و تنشی، مناسب برای دماهای بالا.
    • کاربردها: صنایع دریایی و محیط‌های خورنده.
  1. فولاد نسوز مقاوم به حرارت خاص (Superalloys)

این گریدها برای دماهای بسیار بالا و محیط‌های تهاجمی طراحی شده‌اند.

گریدهای رایج:

  1. Inconel 600:
    • ویژگی‌ها: مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون و حرارت تا 1250°C.
    • کاربردها: تجهیزات کوره، توربین‌های گازی، و صنایع هسته‌ای.
  2. Hastelloy:
    • ویژگی‌ها: مقاومت به خوردگی عالی در محیط‌های شیمیایی بسیار خورنده.
    • کاربردها: صنایع شیمیایی و نفت و گاز.

انتخاب گرید فولاد نسوز

انتخاب گرید مناسب بستگی به موارد زیر دارد:

  • دمای کاری: حداکثر دمای عملیاتی.
  • مقاومت به خوردگی: نیاز به مقاومت در برابر مواد خورنده یا کلریدها.
  • هزینه: گریدهای حاوی نیکل بالا (مانند 316 یا 310) گران‌تر هستند.
  • کاربرد خاص: سختی، استحکام یا انعطاف‌پذیری مورد نیاز.

 

ریخته گری فولاد نسوز

ریخته‌گری فولاد نسوز یکی از فرآیندهای کلیدی برای تولید قطعات مقاوم به حرارت و خوردگی است. این فرآیند به دلیل خواص خاص فولاد نسوز، مانند نقطه ذوب بالا، حساسیت به ترک‌خوردگی و چالش‌های انجماد، نیازمند کنترل دقیق در تمامی مراحل است. در ادامه، مراحل و نکات مهم مربوط به ریخته‌گری فولاد نسوز توضیح داده می‌شود:

  1. ویژگی‌های خاص فولاد نسوز در ریخته‌گری
  • دمای ذوب بالا: فولاد نسوز حاوی مقادیر زیادی کروم و نیکل است که دمای ذوب را افزایش می‌دهد.
  • حساسیت به ترک گرم و سرد: وجود عناصری مانند کروم می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی در هنگام انجماد یا سرد شدن شود.
  • انقباض بالا: انقباض حجمی هنگام انجماد نسبت به فولادهای معمولی بیشتر است، که نیاز به طراحی دقیق قالب دارد.
  1. مراحل ریخته‌گری فولاد نسوز

الف) طراحی قالب و مدل‌سازی

  • قالب باید با دقت بالا طراحی شود تا تغییرات ابعادی ناشی از انقباض فولاد جبران شود.
  • استفاده از مواد نسوز در ساخت قالب (مانند ماسه کرومیت یا زیرکون) به دلیل تحمل دمای بالا ضروری است.

ب) ذوب فولاد نسوز

  • از کوره‌های قوس الکتریکی یا کوره‌های القایی برای ذوب فولاد نسوز استفاده می‌شود.
  • کنترل دمای ذوب (معمولاً در محدوده 1500 تا 1600 درجه سانتی‌گراد) بسیار حیاتی است.
  • استفاده از فلاکس‌ها برای حذف ناخالصی‌ها و کاهش اکسیداسیون.

ج) ریخته‌گری (Pouring)

  • مذاب به دقت در قالب ریخته می‌شود تا از ایجاد تلاطم و ورود هوا جلوگیری شود.
  • استفاده از روش‌های گریز از مرکز یا ریخته‌گری دقیق برای قطعات پیچیده و حساس رایج است.

د) انجماد و خنک‌کاری

  • نرخ خنک‌کاری باید کنترل شود تا از ترک‌خوردگی و تنش‌های حرارتی جلوگیری شود.
  • در برخی موارد، از عملیات حرارتی بعد از انجماد برای کاهش تنش‌ها استفاده می‌شود.
  1. روش‌های رایج ریخته‌گری فولاد نسوز

الف) ریخته‌گری ماسه‌ای (Sand Casting):

  • استفاده از ماسه‌های نسوز مانند کرومیت و زیرکون برای قالب.
  • مناسب برای قطعات بزرگ و ساده.

ب) ریخته‌گری دقیق (Investment Casting):

  • استفاده از موم یا مدل‌های دقیق برای تولید قطعات با جزئیات بالا.
  • مناسب برای قطعات کوچک و پیچیده.

ج) ریخته‌گری گریز از مرکز (Centrifugal Casting):

  • برای تولید لوله‌ها و قطعات متقارن با دیواره‌های یکنواخت.

د) ریخته‌گری پیوسته (Continuous Casting):

  • برای تولید محصولات طویل مانند میله‌ها و ورق‌های فولاد نسوز.
  1. چالش‌های ریخته‌گری فولاد نسوز
  1. اکسیداسیون کروم:
    کروم در دمای بالا به راحتی اکسید می‌شود و می‌تواند باعث کاهش خواص مکانیکی شود.
    • راه‌حل: استفاده از محیط خنثی یا کاهش‌دهنده در حین ذوب.
  2. ترک‌خوردگی:
    به دلیل انقباض بالا و تشکیل کاربیدهای کروم، احتمال ترک‌خوردگی وجود دارد.
    • راه‌حل: کنترل نرخ خنک‌کاری و عملیات حرارتی پس از ریخته‌گری.
  3. سیالیت کم:
    فولاد نسوز به دلیل ترکیب شیمیایی خاص، سیالیت کمتری نسبت به فولادهای معمولی دارد.
    • راه‌حل: طراحی مناسب راهگاه‌ها و تغذیه‌ها.
  1. کاربردهای قطعات ریخته‌گری فولاد نسوز
  • کوره‌ها و مشعل‌ها: قطعاتی که باید در برابر حرارت مستقیم مقاوم باشند.
  • توربین‌های گازی و بخار: پره‌ها و قطعاتی که نیاز به مقاومت به خزش دارند.
  • صنایع پتروشیمی: شیرآلات و لوله‌های مقاوم به خوردگی.
  • صنایع غذایی و دارویی: تجهیزات بهداشتی مقاوم به زنگ‌زدگی.
  1. عملیات پس از ریخته‌گری
  • پرداخت سطح: برای حذف عیوب سطحی و بهبود کیفیت ظاهری.
  • عملیات حرارتی: برای کاهش تنش‌های داخلی و بهبود خواص مکانیکی.
  • بازرسی و کنترل کیفیت: بررسی ترک‌ها، حفرات و سایر عیوب با استفاده از روش‌های NDT (مانند رادیوگرافی و تست اولتراسونیک).

جوشکاری فولاد نسوز

جوشکاری فولاد نسوز به دلیل ترکیب شیمیایی خاص و خواص حرارتی آن، چالش‌هایی دارد و نیازمند تکنیک‌ها و تجهیزات ویژه است. در ادامه، جزئیات جوشکاری فولاد نسوز شامل روش‌ها، چالش‌ها و نکات کلیدی ارائه شده است:

  1. ویژگی‌های فولاد نسوز در جوشکاری
  • ترکیب آلیاژی: وجود عناصر کروم، نیکل و مولیبدن باعث مقاومت به اکسیداسیون و حرارت می‌شود، اما می‌تواند مشکلاتی مانند ترک‌خوردگی را در فرآیند جوشکاری ایجاد کند.
  • حساسیت به ترک حرارتی: به دلیل تشکیل کاربید کروم در مرز دانه‌ها و انقباض بالا در حین خنک‌سازی.
  • سیالیت کم: فولاد نسوز در حالت مذاب سیالیت کمتری دارد که کنترل حوضچه جوش را دشوار می‌کند.
  1. روش‌های جوشکاری فولاد نسوز

الف) جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود پوشش‌دار (SMAW)

  • مناسب برای جوشکاری عمومی فولادهای نسوز.
  • استفاده از الکترودهای حاوی نیکل و کروم برای افزایش مقاومت در برابر حرارت و خوردگی.
  • کاربرد: تعمیرات و جوشکاری قطعات ساده.

ب) جوشکاری تیگ (TIG)

  • روش ترجیحی برای فولادهای آستنیتی نسوز به دلیل کنترل دقیق‌تر حوضچه جوش.
  • استفاده از گاز محافظ خنثی (آرگون یا هلیوم) برای جلوگیری از اکسیداسیون کروم.
  • کاربرد: صنایع پتروشیمی، غذایی و دارویی.

ج) جوشکاری میگ/مگ (MIG/MAG)

  • سرعت بالاتر نسبت به روش TIG.
  • استفاده از سیم جوش آلیاژی برای مطابقت با ترکیب شیمیایی فولاد نسوز.
  • مناسب برای جوشکاری قطعات بزرگ.

د) جوشکاری زیر پودری (SAW)

  • مناسب برای جوشکاری قطعات ضخیم و بزرگ.
  • پایداری قوس بالا و عمق نفوذ زیاد.
  • کاربرد: صنایع سنگین مانند نیروگاه‌ها و پتروشیمی.

ه) جوشکاری گاز اکسی استیلن (Oxy-Acetylene Welding)

  • کمتر رایج برای فولاد نسوز، اما گاهی برای تعمیرات کوچک استفاده می‌شود.
  1. چالش‌های جوشکاری فولاد نسوز

الف) حساسیت به ترک‌خوردگی:

  • ترک گرم به دلیل تشکیل کاربید کروم در مرز دانه‌ها.
  • ترک سرد به دلیل انقباض بالا و تنش‌های حرارتی.
  • راه‌حل‌ها:
    • پیش‌گرم کردن قطعه قبل از جوشکاری (دمای پیشنهادی: 200-300°C).
    • کاهش سرعت خنک‌کاری با استفاده از پتوهای عایق.

ب) اکسیداسیون کروم:

  • در دمای بالا کروم اکسید می‌شود و خواص خوردگی فولاد کاهش می‌یابد.
  • راه‌حل‌ها:
    • استفاده از گازهای محافظ (آرگون، هلیوم).
    • جلوگیری از افزایش دما به بیش از حد مجاز (1500°C).

ج) کاربید کروم و حساسیت به خوردگی بین‌دانه‌ای:

  • در دماهای بین 450-850°C، تشکیل کاربید کروم در مرز دانه‌ها باعث کاهش مقاومت به خوردگی می‌شود.
  • راه‌حل‌ها:
    • انتخاب گریدهای پایدار (مانند 321 یا 347).
    • عملیات حرارتی پس از جوشکاری (Annealing یا Solution Treatment).
  1. مواد مصرفی در جوشکاری فولاد نسوز
  • الکترودها: الکترودهای حاوی ترکیب مشابه فولاد پایه (مانند E310 برای فولاد گرید 310).
  • سیم جوش:
    • ER308L: برای گریدهای آستنیتی مانند 304.
    • ER316L: برای گریدهای مقاوم به خوردگی مانند 316.
    • ER347: برای جلوگیری از خوردگی بین‌دانه‌ای.
  • گاز محافظ: آرگون خالص یا ترکیب آرگون/هلیوم برای جلوگیری از اکسیداسیون.
  1. نکات کلیدی در جوشکاری فولاد نسوز
  1. پیش‌گرم و پس‌گرم:
    • پیش‌گرم کردن برای جلوگیری از ترک‌خوردگی حرارتی ضروری است.
    • پس‌گرم برای کاهش تنش‌ها و جلوگیری از ترک سرد توصیه می‌شود.
  2. تنظیم دمای بین‌پاس:
    • دمای بین‌پاس معمولاً باید در محدوده 150-250°C کنترل شود.
  3. جوشکاری لایه‌ای:
    • استفاده از چند پاس جوش برای قطعات ضخیم به کاهش تنش کمک می‌کند.
  4. تمیزکاری قبل و بعد از جوشکاری:
    • حذف روغن، گریس و اکسیدها قبل از جوشکاری برای جلوگیری از ناخالصی در حوضچه جوش.
  5. کنترل حرارت ورودی:
    • حرارت ورودی نباید بیش از حد باشد تا از اکسیداسیون و تغییر خواص مکانیکی فولاد جلوگیری شود.
  1. آزمون‌ها و کنترل کیفیت پس از جوشکاری
  • بازرسی چشمی (VT): بررسی ترک‌های سطحی و عیوب جوش.
  • آزمون مایع نافذ (PT): برای ترک‌های ریز سطحی.
  • آزمون رادیوگرافی (RT): بررسی عیوب داخلی جوش.
  • آزمون سختی و میکروساختار: برای اطمینان از کیفیت و خواص مکانیکی.