فولاد داپلکس

۱۵:۳۴ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۹
فولاد داپلکس یکی از انواع خاص فولاد زنگ‌نزن است که به دلیل ترکیب خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی بالا، در صنایع مختلف بسیار مورد توجه قرار گرفته است

فولاد داپلکس

فولاد داپلکس یکی از انواع خاص فولاد زنگ‌نزن است که به دلیل ترکیب خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی بالا، در صنایع مختلف بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این نوع فولاد ترکیبی از دو فاز آستنیتی و فریتی است که معمولاً شامل 50% آستنیت و 50% فریت می‌باشد. این ساختار دوگانه (دوپلکس) باعث بهبود خواصی چون مقاومت به خوردگی، استحکام و چقرمگی می‌شود.

ویژگی‌های اصلی فولاد داپلکس:

  1. مقاومت بالا به خوردگی:
    • مقاومت عالی به خوردگی عمومی و حفره‌ای به ویژه در محیط‌های کلریدی.
    • مقاومت به ترک‌خوردگی ناشی از تنش در محیط‌های خورنده.
  2. استحکام بالا:
    • مقاومت کششی و تسلیم بالاتر نسبت به فولادهای آستنیتی.
    • امکان استفاده از مقاطع نازک‌تر که منجر به کاهش وزن سازه می‌شود.
  3. چقرمگی خوب:
    • ترکیب فاز آستنیتی و فریتی باعث بهبود چقرمگی می‌شود.
  4. مقاومت حرارتی:
    • عملکرد خوب در دماهای پایین و متوسط، اما ممکن است در دماهای بسیار بالا (بیش از 300 درجه سانتی‌گراد) عملکرد آن کاهش یابد.

کاربردهای فولاد داپلکس:

  • صنایع نفت و گاز (لوله‌ها، مخازن و تجهیزات تحت فشار).
  • صنایع پتروشیمی.
  • صنایع شیمیایی.
  • تجهیزات دریایی (مثل پروانه‌ها و شفت‌ها).
  • صنایع کاغذ و خمیرکاغذ.
  • پل‌ها و سازه‌های مهندسی.

انواع فولاد داپلکس:

  • فولاد داپلکس استاندارد: مانند UNS S32205 و S31803.
  • فولاد داپلکس سوپرداپلکس: با محتوای کروم، مولیبدن و نیکل بالاتر برای مقاومت بیشتر به خوردگی (مثل S32750 و S32760).
  • فولاد داپلکس لاین دافلکس: برای شرایط خاص و حساس‌تر.

مقایسه با دیگر فولادها:

  • نسبت به فولادهای آستنیتی (مانند 304 و 316)، استحکام و مقاومت به خوردگی بیشتری دارد.
  • از فولادهای فریتی چقرمگی و قابلیت جوشکاری بالاتری دارد.

 

مشخصات فولاد داپلکس

مشخصات فولاد داپلکس شامل ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی، و خواص فیزیکی آن است که در ادامه به طور کامل شرح داده شده است:

  1. ترکیب شیمیایی فولاد داپلکس

فولاد داپلکس دارای مقادیر متعادلی از عناصر آستنیت‌زا و فریت‌زا است. ترکیب شیمیایی استاندارد آن به‌صورت زیر است (مقادیر تقریبی):

  • کروم (Cr): 21-26%
  • نیکل (Ni): 4.5-7%
  • مولیبدن (Mo): 2-4%
  • منگنز (Mn): حداکثر 2%
  • سیلیسیم (Si): حداکثر 1%
  • کربن (C): حداکثر 0.03% (میزان بسیار کم برای افزایش مقاومت به خوردگی بین‌دانه‌ای)
  • نیتروژن (N): 0.08-0.2% (برای تقویت فاز آستنیتی و افزایش استحکام و مقاومت به خوردگی)
  • فسفر (P): حداکثر 0.03%
  • گوگرد (S): حداکثر 0.02%
  1. خواص مکانیکی فولاد داپلکس

خواص مکانیکی این فولاد بسته به نوع (استاندارد، سوپرداپلکس یا هذرداپلکس) متفاوت است. مقادیر عمومی:

  • استحکام تسلیم (Yield Strength): 450-550 مگاپاسکال (MPa)
  • استحکام کششی (Tensile Strength): 620-750 مگاپاسکال (MPa)
  • درصد ازدیاد طول (Elongation): 25-30%
  • چقرمگی ضربه (Impact Toughness): بالا (حتی در دماهای پایین)
  1. خواص فیزیکی فولاد داپلکس
  • چگالی: 7.8 گرم بر سانتی‌متر مکعب
  • ضریب انبساط حرارتی: 13-14 µm/m°C (کمتر از فولادهای آستنیتی)
  • هدایت حرارتی: بالاتر از فولادهای آستنیتی
  • مقاومت الکتریکی: 850 nΩ·m
  • دمای کاری:
    • عملکرد عالی در محدوده دمای -50°C تا +300°C.
    • کاهش مقاومت به خوردگی در دماهای بالاتر از 300°C.
  1. مقاومت به خوردگی فولاد داپلکس
  • مقاومت بسیار بالا در برابر خوردگی عمومی، شکافی، و حفره‌ای در محیط‌های کلریدی.
  • مقاومت به ترک‌خوردگی ناشی از تنش کلریدی (SCC)، به‌ویژه در محیط‌های شور و مرطوب.
  • مقاومت بسیار عالی به خوردگی در محیط‌های اسیدی و قلیایی.
  1. انواع و استانداردهای رایج فولاد داپلکس
  • UNS S31803 (استاندارد): مقاومت متعادل برای کاربردهای عمومی.
  • UNS S32205 (ارتقایافته): مقاومت بالاتر به خوردگی و خواص مکانیکی بهتر.
  • سوپرداپلکس (Super Duplex):
    • UNS S32750 (2507): استحکام و مقاومت به خوردگی بیشتر.
    • UNS S32760: برای شرایط بسیار خورنده.
  • لین داپلکس (Lean Duplex): مقادیر کمتر نیکل و مولیبدن، مقرون‌به‌صرفه‌تر (UNS S32101).
  1. کاربردهای فولاد داپلکس

به دلیل مشخصات عالی، در صنایع زیر استفاده می‌شود:

  • خطوط لوله نفت و گاز.
  • مبدل‌های حرارتی.
  • صنایع دریایی (پروانه‌ها و شفت‌ها).
  • سازه‌های صنعتی و پل‌ها.
  • تجهیزات شیمیایی و پتروشیمی.
  • مخازن ذخیره مواد شیمیایی.

 

مزایای و معایب فولاد داپلکس

مزایای فولاد داپلکس

فولاد داپلکس به دلیل ترکیب خواص عالی فازهای آستنیتی و فریتی، مزایای متعددی دارد:

  1. استحکام بالا:
  • استحکام کششی و تسلیم آن تقریباً دو برابر فولادهای زنگ‌نزن آستنیتی (مانند گرید 304 و 316) است.
  • به دلیل استحکام بالا، امکان استفاده از مقاطع نازک‌تر وجود دارد که باعث کاهش وزن و هزینه می‌شود.
  1. مقاومت به خوردگی:
  • مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی عمومی، شکافی و حفره‌ای به‌ویژه در محیط‌های حاوی کلرید.
  • مقاومت بالا در برابر ترک‌خوردگی ناشی از تنش کلریدی (SCC)، که فولادهای آستنیتی در این زمینه ضعیف‌تر عمل می‌کنند.
  1. مقاومت به خوردگی در دماهای پایین:
  • عملکرد بسیار خوب در محیط‌های سرد (دمای زیر صفر) بدون از دست دادن چقرمگی.
  1. چقرمگی مناسب:
  • ترکیب آستنیت و فریت باعث بهبود چقرمگی و مقاومت در برابر ضربه می‌شود.
  1. هزینه مقرون‌به‌صرفه:
  • به دلیل محتوای کمتر نیکل و مولیبدن در مقایسه با فولادهای آستنیتی، قیمت آن مقرون‌به‌صرفه‌تر است.
  • نیاز به تعمیر و نگهداری کمتری دارد.
  1. خواص حرارتی بهینه:
  • ضریب انبساط حرارتی پایین‌تر و هدایت حرارتی بهتر نسبت به فولادهای آستنیتی.
  1. جوش‌پذیری:
  • در مقایسه با فولادهای فریتی، فولاد داپلکس جوش‌پذیری بسیار بهتری دارد.

معایب فولاد داپلکس

با وجود مزایای بسیار، فولاد داپلکس محدودیت‌هایی نیز دارد:

  1. حساسیت به دمای بالا:
  • در دماهای بالای 300°C ممکن است ساختار متالورژیکی تغییر کند (رسوب فازهای مضر مانند سیگما)، که باعث کاهش مقاومت به خوردگی و شکننده شدن فولاد می‌شود.
  • استفاده محدود در کاربردهایی با دمای بسیار بالا.
  1. پیچیدگی در تولید:
  • فرآیند تولید آن نیازمند کنترل دقیق است تا تعادل فازهای آستنیت و فریت حفظ شود.
  • نیازمند عملیات حرارتی مناسب برای جلوگیری از تشکیل فازهای مضر.
  1. جوشکاری تخصصی:
  • هرچند جوش‌پذیری خوبی دارد، اما برای حفظ خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی، نیازمند روش‌های جوشکاری دقیق و دمای پیش‌گرم مناسب است.
  • اگر شرایط جوشکاری به‌درستی کنترل نشود، ممکن است فازهای ناخواسته (مانند فاز سیگما) ایجاد شوند.
  1. هزینه‌های اولیه:
  • اگرچه در مقایسه با فولادهای آستنیتی مقرون‌به‌صرفه‌تر است، اما هزینه اولیه آن ممکن است بیشتر از فولادهای کربنی باشد.
  1. حساسیت به خوردگی یکنواخت:
  • در محیط‌هایی با سطح پایین کلرید، فولاد داپلکس ممکن است مقاومت کمتری نسبت به فولادهای آستنیتی داشته باشد.

نتیجه‌گیری:

فولاد داپلکس با ارائه مقاومت عالی به خوردگی، استحکام بالا و چقرمگی مناسب، گزینه‌ای ایده‌آل برای محیط‌های خورنده و فشار بالا است. اما برای استفاده بهینه از آن، باید محدودیت‌های مربوط به دمای کاری و فرآوری آن در نظر گرفته شود.

تفاوت فولاد داپلکس با فولادهای دیگر

تفاوت فولاد داپلکس با دیگر انواع فولادها عمدتاً به ساختار متالورژیکی، ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی، مقاومت به خوردگی، و کاربردهای آن بازمی‌گردد. در ادامه مقایسه فولاد داپلکس با انواع رایج دیگر فولادها ارائه شده است:

  1. تفاوت با فولادهای زنگ‌نزن آستنیتی (مانند 304 و 316):

شباهت‌ها:

  • هر دو نوع فولاد زنگ‌نزن هستند و مقاومت بالایی به خوردگی دارند.
  • ظاهر جذاب و مقاومت به زنگ‌زدگی در محیط‌های معمولی.

تفاوت‌ها:

ویژگی

فولاد داپلکس

فولاد آستنیتی (304 و 316)

ساختار متالورژیکی

مخلوط آستنیت و فریت (دو فازی)

تماماً آستنیتی (تک فازی)

استحکام کششی

تقریباً دو برابر فولاد آستنیتی

کمتر (معمولاً حدود 500-600 مگاپاسکال)

چقرمگی در دمای پایین

خوب، اما کمتر از آستنیتی

عالی، حتی در دماهای بسیار پایین

مقاومت به خوردگی کلریدی

بهتر (مقاوم به ترک‌خوردگی تنشی)

ضعیف‌تر در محیط‌های کلریدی

قیمت

کمتر به دلیل محتوای نیکل پایین‌تر

گران‌تر به دلیل نیکل بالاتر

  1. تفاوت با فولادهای زنگ‌نزن فریتی (مانند 430):

شباهت‌ها:

  • مقاومت به خوردگی عمومی خوب در محیط‌های اکسیدی.
  • محتوای کروم بالا.

تفاوت‌ها:

ویژگی

فولاد داپلکس

فولاد فریتی (مانند 430)

ساختار متالورژیکی

دو فازی (آستنیت + فریت)

تک فازی (فریت)

استحکام کششی

بسیار بالاتر

پایین‌تر

چقرمگی

بسیار بهتر

چقرمگی کم در دماهای پایین

جوش‌پذیری

بهتر

ضعیف‌تر

مقاومت به خوردگی کلریدی

عالی

معمولی

  1. تفاوت با فولادهای کربنی:

شباهت‌ها:

  • هر دو استحکام مکانیکی خوبی دارند (در برخی موارد مشابه).

تفاوت‌ها:

ویژگی

فولاد داپلکس

فولاد کربنی

مقاومت به خوردگی

بسیار بالا

بسیار پایین

استحکام کششی

بالاتر

متغیر (معمولاً کمتر)

چقرمگی

بهتر

شکننده‌تر در دماهای پایین

قیمت

گران‌تر

ارزان‌تر

وزن (چگالی)

مشابه

مشابه

قابلیت جوشکاری

نیاز به کنترل بیشتر

ساده‌تر

  1. تفاوت با فولادهای آلیاژی (High Alloy Steels):

تفاوت‌ها:

  • فولاد داپلکس معمولاً ترکیب متعادلی از استحکام، مقاومت به خوردگی، و چقرمگی دارد، در حالی که فولادهای آلیاژی برای کاربردهای خاص بهینه‌سازی می‌شوند (مانند مقاومت به سایش یا حرارت بالا).
  • فولاد داپلکس بیشتر برای محیط‌های خورنده طراحی شده است، در حالی که فولادهای آلیاژی ممکن است برای تحمل دما یا فشار بسیار بالا مناسب باشند.
  1. تفاوت با سوپرداپلکس و لین‌داپلکس:

ویژگی

داپلکس استاندارد

سوپرداپلکس

لین‌داپلکس

استحکام کششی

خوب

بسیار بالا

کمتر از داپلکس استاندارد

مقاومت به خوردگی

عالی

بسیار عالی

کمتر از داپلکس استاندارد

قیمت

متوسط

گران‌تر

ارزان‌تر

جمع‌بندی:

  • فولاد داپلکس یک انتخاب متعادل با استحکام بالا، مقاومت به خوردگی عالی و هزینه نسبتاً مناسب است.
  • در مقایسه با فولادهای آستنیتی و فریتی، خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی بهتری ارائه می‌دهد.
  • اگرچه هزینه اولیه آن نسبت به فولادهای کربنی بیشتر است، اما در محیط‌های خورنده و کاربردهای خاص (مانند نفت و گاز) اقتصادی‌تر است.

 

انتخاب آلیاژ فولاد ضد زنگ داپلکس

انتخاب آلیاژ فولاد ضد زنگ داپلکس به فاکتورهای متعددی مانند شرایط محیطی، نوع کاربرد، مقاومت به خوردگی موردنیاز، خواص مکانیکی، و هزینه وابسته است. در ادامه راهنمایی کاملی برای انتخاب آلیاژ فولاد داپلکس ارائه شده است:

  1. عوامل کلیدی در انتخاب آلیاژ فولاد داپلکس

الف) شرایط محیطی:

  • محیط‌های کلریدی (آب شور، آب دریا):
    • از سوپرداپلکس (مانند UNS S32750 یا S32760) استفاده کنید، زیرا مقاومت بسیار بالایی به خوردگی حفره‌ای و شکافی دارند.
  • محیط‌های خورنده با اسیدها یا قلیاها:
    • آلیاژهای استاندارد داپلکس (مانند UNS S31803 یا S32205) برای محیط‌های اسیدی یا قلیایی متوسط مناسب هستند.
  • دمای بالا یا پایین:
    • فولاد داپلکس در دماهای بالاتر از 300°C ممکن است خواص خود را از دست بدهد. در دماهای بسیار پایین (زیر صفر)، فولاد داپلکس چقرمگی مناسبی دارد اما ممکن است نسبت به فولادهای آستنیتی محدودتر باشد.

ب) مقاومت به خوردگی:

  • مقاومت به خوردگی توسط عدد PREN (معیار مقاومت به خوردگی حفره‌ای) ارزیابی می‌شود:
    • PREN = %Cr + 3.3(%Mo) + 16(%N)
    • آلیاژهایی با PREN > 40 (مانند سوپرداپلکس) برای محیط‌های بسیار خورنده مناسب هستند.
    • آلیاژهایی با PREN حدود 30-35 (مانند UNS S31803) برای محیط‌های معمولی خورنده مناسب هستند.

ج) خواص مکانیکی:

  • برای کاربردهایی که استحکام بالا موردنیاز است (مانند خطوط لوله نفت و گاز یا سازه‌های تحت فشار)، از آلیاژهای داپلکس یا سوپرداپلکس با استحکام کششی و تسلیم بالا استفاده کنید.
  • اگر وزن یا ضخامت اهمیت دارد، استحکام بالای داپلکس اجازه استفاده از مقاطع نازک‌تر را می‌دهد.

د) هزینه:

  • لین‌داپلکس (Lean Duplex):
    • مقرون‌به‌صرفه‌تر است و برای کاربردهای عمومی و محیط‌هایی با خوردگی کم مناسب است (UNS S32101).
  • داپلکس استاندارد:
    • هزینه متوسط دارد و در محیط‌های معمولاً خورنده استفاده می‌شود.
  • سوپرداپلکس:
    • گران‌تر است و برای محیط‌های بسیار خورنده (مانند آب دریا یا محیط‌های کلریدی شدید) توصیه می‌شود.
  1. دسته‌بندی آلیاژهای فولاد داپلکس

نوع آلیاژ

مثال‌ها

خواص و کاربردها

لین‌داپلکس

UNS S32101

- محتوای نیکل و مولیبدن کم‌تر (هزینه پایین‌تر) - مناسب برای کاربردهای عمومی و شرایط خوردگی سبک

داپلکس استاندارد

UNS S31803, S32205

- مقاومت به خوردگی و استحکام متعادل - مناسب برای محیط‌های اسیدی و قلیایی متوسط

سوپرداپلکس

UNS S32750, S32760

- مقاومت عالی به خوردگی حفره‌ای و تنشی - مناسب برای صنایع نفت، گاز، و دریایی

  1. نکات مهم در انتخاب فولاد داپلکس

الف) انتخاب بر اساس کاربرد:

  • صنایع نفت و گاز:
    • استفاده از سوپرداپلکس (مانند UNS S32750) برای خطوط لوله و مخازن تحت فشار.
  • تجهیزات دریایی:
    • انتخاب سوپرداپلکس برای پروانه‌ها، شفت‌ها، و مبدل‌های حرارتی.
  • سازه‌های صنعتی:
    • داپلکس استاندارد (مانند UNS S31803) برای پل‌ها و سازه‌های فلزی.
  • کاربردهای عمومی:
    • لین‌داپلکس برای کاربردهای غیرخورنده یا خورندگی کم.

ب) جوشکاری و فرآوری:

  • جوش‌پذیری فولاد داپلکس مناسب است، اما باید از تکنیک‌های دقیق استفاده شود تا خواص دو فازی آن حفظ شود.
  • کنترل دقیق حرارت و دما برای جلوگیری از تشکیل فازهای مضر (مانند سیگما) ضروری است.

ج) استانداردهای بین‌المللی:

برای انتخاب صحیح، اطمینان حاصل کنید که آلیاژ انتخابی با استانداردهای معتبر (مانند ASTM، EN، یا UNS) مطابقت دارد.

  1. پیشنهاد برای انتخاب فولاد داپلکس
  • اگر شرایط خورندگی متوسط است: از آلیاژهای استاندارد داپلکس مانند UNS S32205 استفاده کنید.
  • اگر شرایط بسیار خورنده است: سوپرداپلکس مانند UNS S32750 بهترین انتخاب است.
  • اگر هزینه محدودیت دارد: لین‌داپلکس (مانند UNS S32101) انتخاب مناسبی است.