زنگزدگی مجاز میلگرد

۱۵:۴۵ - ۱۴۰۳/۰۹/۰۷
زنگ‌زدگی میلگرد یا خوردگی فولاد مسلح‌کننده بتن، یکی از مشکلات رایج در سازه‌های بتنی است که می‌تواند منجر به کاهش مقاومت، دوام و طول عمر سازه شود. این پدیده زمانی رخ می‌دهد که میلگرد در معرض شرایط خورنده مانند رطوبت، کلریدها (مانند نمک)، و دی‌اکسید کربن قرار بگیرد.  

زنگ زدگی میلگرد

دلایل زنگ‌زدگی میلگرد:

  1. رطوبت بالا: بتن متخلخل می‌تواند رطوبت را جذب کند و آن را به میلگرد انتقال دهد.
  2. نفوذ کلریدها: از طریق آب‌های شور یا مواد ضدیخ.
  3. کربناسیون بتن: واکنش دی‌اکسید کربن با هیدروکسید کلسیم موجود در بتن که باعث کاهش قلیائیت بتن می‌شود.
  4. آسیب‌های مکانیکی: ترک‌ها و شکستگی‌های بتن که میلگرد را در معرض هوا و رطوبت قرار می‌دهد.
  5. بتن با کیفیت پایین: بتن نامناسب یا دارای پوشش ناکافی نمی‌تواند به‌درستی از میلگرد محافظت کند.

مشکلات ناشی از زنگ‌زدگی میلگرد:

  • کاهش مقاومت سازه: زنگ‌زدگی باعث کاهش سطح مقطع میلگرد می‌شود.
  • افزایش تنش در بتن: محصولات خوردگی (اکسید آهن) حجیم‌تر از فولاد هستند و این باعث ترک‌خوردگی و انبساط بتن می‌شود.
  • تسریع خرابی سازه: زنگ‌زدگی ممکن است به شکست زودهنگام سازه منجر شود.

روش‌های پیشگیری و کنترل:

  1. استفاده از میلگردهای روکش‌دار یا گالوانیزه: که مقاومت بالاتری در برابر خوردگی دارند.
  2. افزودن مواد ضدزنگ: مانند مهارکننده‌های خوردگی در بتن.
  3. طراحی مناسب پوشش بتن: حداقل پوشش موردنیاز برای محافظت از میلگرد رعایت شود.
  4. کنترل کیفیت بتن: بتن با نفوذپذیری کم و مقاومت بالا استفاده شود.
  5. تعمیر ترک‌ها: ترک‌های بتن به‌سرعت پر شوند تا از نفوذ رطوبت جلوگیری شود.
  6. نگهداری و بازرسی منظم: نظارت بر وضعیت سازه و رفع مشکلات اولیه.

راه‌حل برای رفع زنگ‌زدگی:

  • تمیزکاری مکانیکی یا شیمیایی: زنگ را با سندبلاست، اسیدشویی، یا برس‌های فلزی از بین ببرید.
  • استفاده از مواد پوششی محافظ: روی میلگردها مواد ضدخوردگی یا روکش‌های اپوکسی بزنید.
  • ترمیم بتن آسیب‌دیده: بخش‌های آسیب‌دیده بتن جایگزین شود و میلگردها دوباره حفاظت شوند.

زنگ زدگی میلگرد براساس ACI

زنگ‌زدگی میلگرد بر اساس استاندارد ACI (American Concrete Institute) در سازه‌های بتنی مورد توجه جدی قرار دارد. این استانداردها روش‌های کنترل، پیشگیری و ارزیابی تأثیر زنگ‌زدگی بر عملکرد سازه را مشخص می‌کنند. در زیر نکات کلیدی مرتبط با زنگ‌زدگی میلگرد مطابق ACI آورده شده است:

  1. ارزیابی زنگ‌زدگی میلگرد (بر اساس ACI 222R):

ACI 222R به‌طور خاص به موضوع خوردگی میلگردها در بتن می‌پردازد. نکات اصلی:

  • زنگ‌زدگی میلگرد زمانی آغاز می‌شود که میزان pH بتن به دلیل کربناسیون یا نفوذ کلریدها کاهش یابد.
  • آستانه کلریدها: سطح کلرید در بتن باید کمتر از 0.15 درصد وزن سیمان باشد تا از شروع خوردگی جلوگیری شود.
  • علائم زنگ‌زدگی: شامل ترک‌های شعاعی روی بتن، لکه‌های زنگ روی سطح، و تورم بتن است.
  1. حد مجاز زنگ‌زدگی قبل از استفاده (ACI 318):

در ACI 318، شرایطی برای استفاده از میلگردهای زنگ‌زده تعریف شده است:

  • میلگردها باید فاقد زنگ‌زدگی حجیم یا پوسته‌ای باشند.
  • زنگ‌زدگی سطحی که با برس فلزی قابل تمیز شدن باشد، قابل‌قبول است، مشروط بر اینکه سطح مقطع میلگرد کاهش نیافته باشد.
  • در صورت شک، باید مقاومت کششی میلگرد بررسی شود.
  1. پیشگیری از زنگ‌زدگی میلگرد (ACI 201 و ACI 222R):

روش‌های پیشنهادی:

  1. افزایش ضخامت پوشش بتن:
    • حداقل پوشش بتن برای میلگردها طبق ACI باید بین 25 تا 75 میلی‌متر (بسته به نوع محیط) باشد.
    • در محیط‌های بسیار خورنده، ضخامت بیشتر توصیه می‌شود.
  2. کاهش نفوذپذیری بتن:
    • استفاده از افزودنی‌های کاهنده نفوذپذیری (مانند مواد پوزولانی).
    • نسبت آب به سیمان (W/C) باید کمتر از 0.4 باشد.
  3. استفاده از میلگردهای روکش‌دار:
    • میلگردهای اپوکسی‌پوشش‌دار یا گالوانیزه طبق ACI برای محیط‌های خورنده توصیه می‌شوند.
  4. کنترل مواد شیمیایی بتن:
    • محدودیت کلریدها در بتن تازه‌ریزی طبق ACI 318 باید رعایت شود.
  1. تعمیر سازه‌های دچار خوردگی (ACI 224 و ACI 364):

استانداردهای ACI 224 و ACI 364 فرآیند تعمیر ترک‌ها و خوردگی میلگرد را توضیح می‌دهند:

  • تشخیص میزان آسیب:
    • ارزیابی خوردگی با استفاده از آزمایش‌های غیرمخرب مانند پتانسیل نیم‌سلول (Half-cell potential).
  • حذف بتن آسیب‌دیده:
    • بخش‌های آسیب‌دیده بتن باید برداشته شوند تا میلگرد قابل‌مشاهده باشد.
  • تمیز کردن میلگردها:
    • میلگردها باید از زنگ‌زدگی و آلودگی پاک شوند (با سندبلاست یا برس).
  • پوشش محافظ:
    • استفاده از مواد ضدزنگ یا پوشش اپوکسی روی میلگرد پیش از ترمیم بتن.
  1. بررسی در محیط‌های خاص (ACI 357 و ACI 350):

در سازه‌های خاص مانند سازه‌های دریایی یا مخازن آب‌وفاضلاب، استانداردهای ACI تأکید ویژه‌ای بر طراحی مناسب، افزودنی‌های ضدخوردگی و میلگردهای مقاوم در برابر خوردگی دارند.

جمع‌بندی:

استانداردهای ACI به شکل دقیق و علمی به جنبه‌های مختلف زنگ‌زدگی میلگرد می‌پردازند. رعایت این دستورالعمل‌ها برای اطمینان از عمر مفید و ایمنی سازه‌های بتنی ضروری است. اگر به جزئیات خاصی از این استانداردها نیاز دارید،

میزان مجاز زنگ زدگی میلگرد طبق آیین نامه بتن ایران (آبا)

طبق آیین‌نامه بتن ایران (آبا)، زنگ‌زدگی میلگردها و شرایط استفاده از آن‌ها در بتن، به‌طور دقیق مورد توجه قرار گرفته است. موارد اصلی مربوط به میزان مجاز زنگ‌زدگی میلگرد در آبا شامل موارد زیر است:

  1. زنگ‌زدگی سطحی مجاز:
  • میلگردها با زنگ‌زدگی سطحی (خفیف):
    در صورتی که زنگ‌زدگی سطحی باشد (به‌صورت رنگ قهوه‌ای و بدون تشکیل پوسته یا تورم)، استفاده از میلگرد مجاز است، مشروط بر اینکه این زنگ با برس سیمی یا روش مکانیکی ساده به‌راحتی پاک شود.
    شرط اصلی: کاهش سطح مقطع میلگرد نباید به‌صورت قابل‌توجهی رخ داده باشد.
  1. زنگ‌زدگی شدید (غیرمجاز):
  • در صورتی که زنگ‌زدگی به‌صورت پوسته‌ای یا حجیم باشد و باعث کاهش محسوس سطح مقطع میلگرد گردد، این میلگردها نباید بدون اصلاح و ارزیابی‌های لازم در سازه استفاده شوند.
  • میلگردهایی که به این شدت آسیب دیده‌اند باید تمیزکاری کامل شوند و در صورت نیاز، تحت آزمایش مقاومت کششی و درصد ازدیاد طول قرار گیرند.
  1. روش‌های مجاز تمیزکاری:

طبق آبا، برای تمیز کردن میلگردها از زنگ‌زدگی، روش‌های زیر توصیه شده‌اند:

  1. برس سیمی دستی یا مکانیکی: برای زنگ‌زدگی سطحی.
  2. سندبلاست: برای زنگ‌های حجیم یا پوسته‌ای.
  3. اسیدشویی: به‌عنوان روشی مکمل، اما باید اطمینان حاصل شود که اثرات اسیدی کاملاً شسته و خنثی شده باشد.
  1. کنترل میلگردهای زنگ‌زده در بتن:
  • اگر میلگردهای زنگ‌زده در بتن مدفون شده‌اند، باید شرایط زیر بررسی شود:
    1. آیا زنگ‌زدگی قبل از بتن‌ریزی تمیز شده است؟
    2. آیا بتن در حین ساخت از لحاظ نفوذپذیری و کیفیت مناسب است؟
  1. جلوگیری از زنگ‌زدگی در محیط‌های خورنده:
  • در محیط‌های مرطوب یا خورنده، آیین‌نامه آبا توصیه می‌کند از میلگردهای پوشش‌دار (مانند میلگردهای اپوکسی یا گالوانیزه) یا مواد افزودنی کاهش‌دهنده خوردگی در بتن استفاده شود.
  1. جمع‌بندی شرایط مجاز:
  • زنگ‌زدگی سطحی: قابل قبول با تمیزکاری ساده.
  • زنگ‌زدگی حجیم یا پوسته‌ای: غیرمجاز، مگر پس از بازسازی و ارزیابی مجدد مقاومت میلگرد.
  • کاهش مقطع: اگر کاهش مقطع بیش از 5 درصد قطر میلگرد باشد، استفاده از آن مجاز نیست مگر با تقویت‌های طراحی شده.

زنگ زدگی سطحی میلگرد

زنگ‌زدگی سطحی میلگرد یکی از مسائل متداول در پروژه‌های ساختمانی است که معمولاً در اثر نگهداری نامناسب میلگردها در معرض رطوبت و هوا رخ می‌دهد. این نوع زنگ‌زدگی برخلاف خوردگی عمیق یا پوسته‌ای، اثرات جدی بر عملکرد میلگرد ندارد، مشروط بر اینکه به‌درستی ارزیابی و تمیزکاری شود.

مشخصات زنگ‌زدگی سطحی:

  1. ظاهر:
    • لایه‌ای نازک از زنگ (به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز) روی سطح میلگرد وجود دارد.
    • بدون پوسته شدن یا جدا شدن بخش‌هایی از فلز.
  2. اثر بر مقاومت:
    • زنگ‌زدگی سطحی معمولاً مقاومت کششی و چسبندگی میلگرد به بتن را کاهش نمی‌دهد، مگر اینکه زنگ عمیق‌تر شده باشد.
  3. تشخیص:
    • اگر زنگ‌زدگی با برس فلزی یا تمیزکاری مکانیکی ساده قابل حذف باشد، این زنگ‌زدگی سطحی در نظر گرفته می‌شود.

شرایط استفاده از میلگرد با زنگ‌زدگی سطحی (طبق استانداردها):

  1. بر اساس آیین‌نامه بتن ایران (آبا):
    • میلگرد با زنگ‌زدگی سطحی در صورتی قابل‌استفاده است که:
      • زنگ به راحتی با برس فلزی پاک شود.
      • سطح مقطع میلگرد کاهش محسوسی نیافته باشد.
  2. بر اساس استاندارد ACI:
    • زنگ‌زدگی سطحی قابل‌قبول است، به شرط آنکه میلگرد فاقد زنگ حجیم یا پوسته‌ای باشد.
  3. آزمایش‌های مکمل:
    • در مواردی که شک وجود دارد، انجام آزمایش‌های مکانیکی مانند مقاومت کششی و ازدیاد طول برای تأیید عملکرد میلگرد ضروری است.

روش‌های تمیزکاری زنگ‌زدگی سطحی:

  1. برس سیمی دستی یا مکانیکی:
    • ساده‌ترین روش برای پاک کردن زنگ‌های سطحی.
  2. سندبلاست:
    • در پروژه‌های بزرگ برای تمیزکاری سریع و کامل میلگردها استفاده می‌شود.
  3. مواد شیمیایی:
    • استفاده از محلول‌های ضدزنگ برای تمیز کردن زنگ سطحی، اما باید اطمینان حاصل شود که اثرات باقی‌مانده مواد شیمیایی شسته و خنثی شده‌اند.

تأثیر بر چسبندگی به بتن:

  • تحقیقات نشان داده است که زنگ‌زدگی سطحی ممکن است در برخی موارد حتی چسبندگی میلگرد به بتن را بهبود دهد، زیرا زبری سطح میلگرد افزایش می‌یابد.
  • اما اگر زنگ به پوسته‌شدن منجر شود، چسبندگی کاهش می‌یابد و باید اصلاح شود.

پیشگیری از زنگ‌زدگی سطحی:

  1. نگهداری در محل خشک و دور از رطوبت.
  2. پوشش پلاستیکی یا برزنت: میلگردها را هنگام انبارش با این مواد بپوشانید.
  3. استفاده از میلگردهای پوشش‌دار (اپوکسی یا گالوانیزه) در محیط‌های مرطوب و خورنده.

جمع‌بندی:

زنگ‌زدگی سطحی میلگرد معمولاً نگران‌کننده نیست و با تمیزکاری قابل‌رفع است. بااین‌حال، در پروژه‌های حساس یا محیط‌های خورنده، باید کنترل کیفیت دقیق‌تر انجام شود.
نحوه زنگ زدایی میلگرد

زنگ‌زدایی میلگرد یک فرآیند ضروری در پروژه‌های ساختمانی است، به‌ویژه زمانی که میلگردها دچار زنگ‌زدگی شده‌اند و این موضوع می‌تواند عملکرد سازه را تحت تأثیر قرار دهد. روش‌های مختلفی برای زنگ‌زدایی وجود دارد که بسته به شدت زنگ‌زدگی و نوع پروژه، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

روش‌های زنگ‌زدایی میلگرد:

  1. برس سیمی دستی یا مکانیکی:
  • کاربرد:
    برای زنگ‌زدگی‌های خفیف یا سطحی استفاده می‌شود.
  • نحوه انجام:
    • با استفاده از برس سیمی دستی یا دستگاه مکانیکی، سطح میلگرد را تمیز کنید تا زنگ‌های سطحی حذف شوند.
    • این روش اقتصادی و ساده است اما برای پروژه‌های بزرگ زمان‌بر خواهد بود.
  1. سندبلاست:
  • کاربرد:
    برای زنگ‌زدگی متوسط تا شدید و تمیزکاری یکنواخت میلگردها.
  • نحوه انجام:
    • جریانی از ماسه یا مواد ساینده دیگر با فشار بالا روی سطح میلگرد پاشیده می‌شود.
    • این روش، زنگ و هرگونه آلودگی سطحی را کاملاً حذف می‌کند.
  • مزایا:
    تمیزی یکنواخت و سریع.
  • معایب:
    هزینه بالاتر و نیاز به تجهیزات خاص.
  1. اسیدشویی (استفاده از محلول شیمیایی):
  • کاربرد:
    برای زنگ‌زدگی متوسط و عمیق.
  • نحوه انجام:
    • میلگردها را در محلول اسیدی ضعیف (مانند محلول اسید فسفریک یا اسید کلریدریک با غلظت کنترل‌شده) غوطه‌ور کنید.
    • سپس میلگردها را با آب فراوان شست‌وشو دهید تا باقی‌مانده اسید حذف شود.
    • در نهایت، سطح میلگرد خشک شود.
  • مزایا:
    حذف کامل زنگ و احیای سطح فلز.
  • معایب:
    خطر خوردگی ناشی از باقی‌مانده اسید در صورت شست‌وشوی ناکافی.
  1. استفاده از مواد ضدزنگ (زنگ‌برهای شیمیایی):
  • کاربرد:
    برای پروژه‌های کوچک یا زمانی که استفاده از سندبلاست یا اسیدشویی عملی نباشد.
  • نحوه انجام:
    • محلول ضدزنگ را روی میلگرد اسپری یا مالیده و پس از مدتی، سطح را با آب و برس تمیز کنید.
  • مزایا:
    استفاده آسان و قابل‌حمل.
  1. زنگ‌زدایی الکتروشیمیایی:
  • کاربرد:
    برای پروژه‌های حساس و در مقیاس صنعتی.
  • نحوه انجام:
    • میلگردها در محلول الکترولیت قرار داده می‌شوند و با اعمال جریان الکتریکی، زنگ از سطح میلگرد جدا می‌شود.
  • مزایا:
    روش بسیار دقیق و بدون آسیب به سطح فلز.
  • معایب:
    تجهیزات پیچیده و هزینه بالا.

نکات مهم پس از زنگ‌زدایی:

  1. بررسی میلگرد:
    • پس از زنگ‌زدایی، میلگردها را از نظر کاهش سطح مقطع بررسی کنید. اگر سطح مقطع به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته باشد، استفاده از میلگرد توصیه نمی‌شود.
  2. محافظت از میلگرد:
    • بلافاصله پس از زنگ‌زدایی، از مواد محافظ مانند پرایمر ضدزنگ، پوشش اپوکسی یا بتن‌پاشی استفاده کنید تا از زنگ‌زدگی مجدد جلوگیری شود.
  3. شست‌وشو و خشک کردن:
    • اگر از اسیدشویی یا مواد شیمیایی استفاده کرده‌اید، شست‌وشوی کامل و خشک کردن سطح میلگرد ضروری است.

پیشنهاد در محیط‌های حساس:

در محیط‌های خورنده (مانند مناطق ساحلی):

  • از میلگردهای اپوکسی‌پوشش‌دار یا گالوانیزه استفاده کنید.
  • از افزودنی‌های مهارکننده خوردگی در بتن بهره بگیرید.